Barcelona Pavilion
Mies van der Rohe
Opened May 27, 1929
Demolished January, 1930
Πώς είναι να ζεις σε ένα σπίτι σχεδόν χωρίς τοίχους, τζάμια ολόγυρα, εκτεθειμένος, να μην ξεφεύγει τίποτα από τους έξω; Το Barcelona Pavilion δεν δημιουργήθηκε προκειμένου να κατοικηθεί, αποτέλεσε το γερμανικό περίπτερο στην Διεθνή Έκθεση της Βαρκελώνης το 1929.
Όμως το σχέδιο αυτό – ένα επίπεδο, συνεχής ροή χώρου, τζάμια αντί για τοίχους, το στοιχείο του νερού μέσα στο οικοδόμημα, το έργο τέχνης ως στοιχείο του οικοδομήματος και όχι σαν απλή διακόσμηση, η λιτότητα της σύλληψης – όλο αυτό έχει αντιγραφεί κατά κόρον και εφαρμοστεί σε αμέτρητες οικίες, παντού σε όλο τον κόσμο.
Είναι βέβαια και τα υλικά, travertine, travertine, travertine!, αλλά και τα έπιπλα – για αυτή την περίσταση έγινε η περίφημη Barcelona chair. Και να φανταστείς ότι ελάχιστοι κάθισαν τελικά σε αυτή την καρέκλα, λόγω της περίστασης…
"...The building had no real program, as that term is understood and used by architects today. It was to be whatever Mies chose to make of it. The only function it had to accommodate was a reception for the King and Queen of Spain as they signed the "Golden Book" officially opening the exposition. According to Mies, the furniture designed and fabricated especially for the pavilion, the Barcelona chairs and stools, went unused during the opening ceremony. "To tell you the truth," he remarked, "nobody ever used them".
Και να φανταστείς ότι ένα χρόνο αργότερα, όλο αυτό κατεδαφίστηκε… Ευτυχώς, ανοικοδομήθηκε στα τέλη της δεκαετίας του ’80, και ναι, αποτελεί ναό του μοντερνισμού στην αρχιτεκτονική.
"The Barcelona pavilion...was without practical purpose. No functional programme determined or even influenced its appearance. No part of its interior was taken up by exhibits: the building itself was the object on view and the 'exhibition' was an architectural space such as had never been seen. The building consisted of walls and columns arranged on a low travertine marble podium...it channeled space between separate vertical and horizontal planes. But this time the flow of space was held within clamp-like walls at each end of the podium."
an animation:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου