sneaking previews, Νύχτες Πρεμιέρας (3)

Meduzot
Μικρή, ήσυχη ταινία, ανθρώπινη, μελαγχολική. Σουρεαλιστική η εμφάνιση από το πουθενά της άγνωστης μικρούλας με το σωσίβιο.

Η ατάκα: Όσα έλεγε το σημείωμα αυτοκτονίας, αλλά ήταν πολλά, δεν τα θυμάμαι απέξω.
Μου άρεσε; Ναι, ειδικά που οι ηθοποιοί παίζουν φυσικά, σα να μην υποδύονται ρόλους, αλλά να είναι πραγματικοί άνθρωποι.
Τι θυμάμαι; Τη μικρή αναδυομένη.



Atonement
Tour-de-force σκηνοθεσίας, art direction, φωτογραφίας, ηθοποιών. Αν και βαριέμαι τις ταινίες εποχής, καθώς και τα ανοικονόμητα φλας-μπακ, αυτή είναι καθηλωτική από την πρώτη στιγμή.

Η ατάκα: Come back. Come back to me.
Μου άρεσε; Σε όλους αρέσει αυτή η ταινία.
Τι θυμάμαι; Τον ήχο των πλήκτρων της γραφομηχανής.

Lola Montes
Άκρως εντυπωσιακή και μεγαλόπρεπη ταινία, ακόμα και για τα σημερινά δεδομένα. Η πραγματική Lola Montez εδώ.
Η ατάκα: Περάστε κύριοι να δείτε από κοντά την κόμισσα και να της φιλήσετε το χέρι.
Μου άρεσε; Είναι classic.
Τι θυμάμαι; Τα φορέματα της Λόλα, τις σκηνές με τον βαρήκοο βασιλιά της Βαυαρίας.

Paranoid Park
Κάνε το κακό και ρίξτο στη φωτιά (να καεί, να ξεχαστεί). Κάτι τέτοιο μας λέει εκ πρώτης, τουλάχιστον, όψεως ο Gus Van Sant. Βέβαια, αν είσαι έφηβος σε αναζήτηση και η οικογένεια σου είναι ένα ρημάδι (ο δε "κοινωνικός ιστός" διερρηγμένος, μπλα μπλα μπλα) τι άλλο να κάνεις;
Η ατάκα: Το κάναμε! Κανονικά! Ήταν φανταστικό!
Μου άρεσε; Ναι ρε γαμώτο. Πολύ ωραίες οι σκηνές του skateboard.
Τι θυμάμαι; Τον πιτσιρικά Gabe Nevins.

Norman McLaren
Παρακολουθώντας τις 10 μικρού μήκους ταινίες του McLaren, αναφωνείς, ουάου ο τύπος ήταν πρωτοπόρος! Κάποιες από τις ταινίες είναι σαφώς πειραματικές και ίσως ταίριαζε περισσότερο να προβληθούν σε γκαλερί ή έκθεση, και όχι σε κινηματογραφική αίθουσα.
Η ατάκα: Ladies and Gentlemen…
Μου άρεσε; Τα φιλμάκια “Le Merle” και “Neighbours”.
Τι θυμάμαι; Τη μουσική του Ravi Shankar στο “A Chairy Story”.


Waitress
Ερασιτεχνική κομεντί, ευχάριστη αλλά όχι κάτι ιδιαίτερο. Κλου η εμφάνιση του Andy Griffith (Matlock) σε ένα μικρό ρόλο και του Jeremy Sisto (6ft Under) στο ρόλο του κακού συζύγου.
Η ατάκα: Μια πίτα σαν κι αυτή, μπορεί να σώσει τον κόσμο.
Μου άρεσε; Πιο πολύ απ’όλους, ο Nathan Fillion - μήπως είναι ο σωσίας του Σάκη Ρουβά;
Τι θυμάμαι; Τις απίστευτες πίτες της Τζένα και τα ακόμα πιο απίστευτα ονόματα που τους έδινε (the “I-hate-my-husband-and-want-him-dead” pie, κλπ).

Crazy Love
Α πα πα πα, από τέτοιον έρωτα, μακριά, δεν ξέρω αν το λες και έρωτα δηλαδή… Περισσότερη παράνοια εδώ.
Η ατάκα: He had to Have Her (και καλά!)
Μου άρεσε; Ναι, αν και θα μπορούσε να είναι μικρότερο σε διάρκεια.
Τι θυμάμαι; Τους σκελετούς των γυαλιών της Linda.