Δευτέρα 24 Σεπτεμβρίου 2007

sneaking previews, Νύχτες Πρεμιέρας (2)

Blind
Βλέποντας το Blind, είχα την εντύπωση ότι έβλεπα έργο του Tykwer, σα να λέμε, πώς θα ήταν το Άρωμα, αν ήταν καλή ταινία. Το βασανισμένο πρόσωπο και τα ξέξασπρα μαλλιά της πρωταγωνίστριας κυριεύουν την οθόνη, η περίεργη μουσική, η υποβλητική σκηνοθεσία και η «παγωμένη» φωτογραφία σε στέλνουν σε ένα απόκοσμο και ταυτόχρονα, γνώριμο σύμπαν. «Μικρή», αλλά δυνατή ταινία. (περισσότερα εδώ)
Η ατάκα: Can love be blind;
Μου άρεσε; Δυστυχώς, μου αρέσουν τα παραμύθια, οπότε ναι, μου άρεσε πάρα πολύ.
Τι θυμάμαι; Το άγγιγμα των χεριών, καθώς το ζευγάρι είναι ξαπλωμένο στη γυαλένια επιφάνεια της παγωμένης λίμνης.



The Voyeurs
Λυρική όσο και ρεαλιστική, η ταινία του Dasgupta ήταν η έκπληξη του Φεστιβάλ για μένα. Να’ταν οι εικόνες από Ινδία που μου προκάλεσαν εντύπωση; Η ομοιότητα προσώπων και καταστάσεων με την Ελλάδα; Η αιχμηρότητα του πνεύματος και η αναπάντεχη απλότητα της εικόνας; Ίσως απλά να μου άρεσε ο συνδυασμός των στοιχείων κομεντί-πολιτικής ταινίας, όπως μπλέκονται τα πράγματα και στην κανονική ζωή δηλαδή. Πολύ απλά, μια σημαντική ταινία.
Η ατάκα: Τα προβλήματα μου ξεκίνησαν μόλις ξέφυγα από τον υπολογιστή μου και ερωτεύτηκα μια πραγματική κοπέλα…
Μου άρεσε; Απρόσμενα πολύ. Η καλύτερη ταινία μέχρι στιγμής.
Τι θυμάμαι; Τον χορό κατάκ της πρωταγωνίστριας, τη σουρεαλιστική σκηνή της οντισιόν, τη βρώμικη ατμόσφαιρα της Καλκούτας που μοιάζει τόσο με της Αθήνας, τη σκηνή με το κινητό στη μέση του δρόμου.



Invasion of the bee-girls
Πώς λέμε Μάγια η Μέλισσα; Ε, καμία σχέση.
Η ατάκα: “Men, do not, I repeat, do not engage in any kind of intercourse for the next 24 hours”.
Μου άρεσε; Κατά ένα διαστροφικό τρόπο, ναι.
Τι θυμάμαι; Τον καθρέφτη της queen-bee, την πολυγωνική όρασή της, το πασάλειμμα της νεοφερμένης με πολτό…





Wool 100%
Κόκκινη κλωστή δεμένη, στο σπίτι των 2 περίεργων αδελφών γύρω-γύρω τυλιγμένη. Από πού να αρχίσω και πού να τελειώσω με αυτό το ταινιάκι; Αργό, αλλά όμορφο, περίεργο και κατανοητό μαζί. Λίγο κακοφτιαγμένο, μάλλον όμως από πρόθεση.
Η ατάκα: Ανάθεμα! Πρέπει να το ξαναπλέξω όλο από την αρχή!
Μου άρεσε; Είπαμε, στα παραμύθια λέω ναι. Άσε που μου θύμισε τη γιαγιά μου, που μου μάθαινε πλέξιμο, κάτι αιώνες πριν…
Τι θυμάμαι; Κόκκινο μαλλί, να το πάρει το ποτάμι.

Η φωτό από εδώ, αν ξέρεις γιαπωνέζικα, έχει και εδώ.



Δεν υπάρχουν σχόλια: