Υπάρχουν διάφοροι Lee Miller αν ψάξεις στο ίντερνετ, εγώ πάντως αναφέρομαι στην Elizabeth "Lee" Miller, μοντέλο και φωτογράφο εξ Αμερικής, που γεννήθηκε το 1907 και πέθανε το 1977. Έζησε 70 "γεμάτα" χρόνια - η ψυχή της το ήξερε βέβαια.
Γεννήθηκε στη Ν. Υόρκη, στα 7 της κακοποιήθηκε σεξουαλικά, στα 18 το σκάει για σπουδές στο Παρίσι, ο πατέρας της τη φέρνει πίσω, ώστε στα 20 της και λόγω της απαράμιλλης ομορφιάς της, να ανακαλυφθεί τυχαία από το περιοδικό Vogue και να έχει το πρώτο της εξώφυλλο στη βίβλο της μόδας.
Στα 22 ξαναφεύγει για καλλιτεχνικές σπουδές Ευρώπη, καταλήγει στο Παρίσι, γνωρίζει τον Man Ray - αυτός ο δάσκαλος, εκείνη η μούσα - μαζί ανακαλύπτουν πρωτοποριακές για την εποχή τεχνικές φωτογράφησης, η Lee ξεκινά το δικό της στούντιο, βρίσκεται μέσα στον κύκλο των Σουρεαλιστών, φωτογραφίζει τον Πικάσο, εκείνος της κάνει το πορτρέτο, εμφανίζεται σε ταινία του Jean Cocteau, δουλεύει στο Λονδίνο, εκθέτει στη Ν. Υόρκη.
Χωρίζει από τον Ray, επιστρέφει στη Ν. Υόρκη και ανοίγει φωτογραφικό στούντιο μαζί με τον αδερφό της. Δυο χρόνια αργότερα, στα 27, παντρεύεται τον Αιγύπτιο επιχειρηματία Aziz Eloui Bey και φεύγει για την έρημο, όπου βγάζει μερικές από τις καλύτερες, μη-επαγγελματικές, φωτογραφίες της.
Όμως το Παρίσι την ξανακαλεί, εκεί γνωρίζει τον μελλοντικό σύζυγό της Roland Penrose, μαζί ταξιδεύουν στην Αγγλία, στη Γαλλία, ενώ, ξεκινώντας από την Αθήνα, ταξιδεύει στα Βαλκάνια, φωτογραφίζοντας στιγμιότυπα της καθημερινότητας σε απομακρυσμένα χωριά.
Ένα χρόνο μετά χωρίζει από τον Bey και επιστρέφει στο Λονδίνο, όπου ζει το ξέσπασμα του β’ παγκόσμιου πολέμου ως φωτορεπόρτερ αλλά και πολεμική ανταποκρίτρια για τον Αμερικάνικο στρατό. Συνεργάζεται με τον φωτογράφο του περιοδικού Life, David E. Scherman, και με το φακό της συλλαμβάνει μερικές από τα πιο συγκλονιστικές στιγμές του πολέμου.
Το 1947, σε ηλικία 40 ετών, μένει έγκυος, παντρεύεται τον Penrose, γεννάει τον γιό της Anthony, συνεχίζοντας όλο αυτό το διάστημα να δουλεύει σαν φωτογράφος για λογαριασμό του Vogue.
Το 1949 αγοράζουν το Farley Farm στο Σάσεξ, όπου “during the 1950s and 1960s, became a sort of Mecca for visiting artists such as Picasso, Man Ray, Henry Moore, Eileen Agar, Jean Dubuffet, Dorothea Tanning, and Max Ernst”. Η Lee σταδιακά σταματά τη φωτογράφηση και ασχολείται με τη μαγειρική. Σπάνια μιλάει σχετικά με τις εμπειρίες της στην περίοδο του πολέμου.
Το 1976 μαθαίνει ότι έχει καρκίνο και ένα χρόνο αργότερα πεθαίνει.
Στα 22 ξαναφεύγει για καλλιτεχνικές σπουδές Ευρώπη, καταλήγει στο Παρίσι, γνωρίζει τον Man Ray - αυτός ο δάσκαλος, εκείνη η μούσα - μαζί ανακαλύπτουν πρωτοποριακές για την εποχή τεχνικές φωτογράφησης, η Lee ξεκινά το δικό της στούντιο, βρίσκεται μέσα στον κύκλο των Σουρεαλιστών, φωτογραφίζει τον Πικάσο, εκείνος της κάνει το πορτρέτο, εμφανίζεται σε ταινία του Jean Cocteau, δουλεύει στο Λονδίνο, εκθέτει στη Ν. Υόρκη.
Χωρίζει από τον Ray, επιστρέφει στη Ν. Υόρκη και ανοίγει φωτογραφικό στούντιο μαζί με τον αδερφό της. Δυο χρόνια αργότερα, στα 27, παντρεύεται τον Αιγύπτιο επιχειρηματία Aziz Eloui Bey και φεύγει για την έρημο, όπου βγάζει μερικές από τις καλύτερες, μη-επαγγελματικές, φωτογραφίες της.
Όμως το Παρίσι την ξανακαλεί, εκεί γνωρίζει τον μελλοντικό σύζυγό της Roland Penrose, μαζί ταξιδεύουν στην Αγγλία, στη Γαλλία, ενώ, ξεκινώντας από την Αθήνα, ταξιδεύει στα Βαλκάνια, φωτογραφίζοντας στιγμιότυπα της καθημερινότητας σε απομακρυσμένα χωριά.
Ένα χρόνο μετά χωρίζει από τον Bey και επιστρέφει στο Λονδίνο, όπου ζει το ξέσπασμα του β’ παγκόσμιου πολέμου ως φωτορεπόρτερ αλλά και πολεμική ανταποκρίτρια για τον Αμερικάνικο στρατό. Συνεργάζεται με τον φωτογράφο του περιοδικού Life, David E. Scherman, και με το φακό της συλλαμβάνει μερικές από τα πιο συγκλονιστικές στιγμές του πολέμου.
Το 1947, σε ηλικία 40 ετών, μένει έγκυος, παντρεύεται τον Penrose, γεννάει τον γιό της Anthony, συνεχίζοντας όλο αυτό το διάστημα να δουλεύει σαν φωτογράφος για λογαριασμό του Vogue.
Το 1949 αγοράζουν το Farley Farm στο Σάσεξ, όπου “during the 1950s and 1960s, became a sort of Mecca for visiting artists such as Picasso, Man Ray, Henry Moore, Eileen Agar, Jean Dubuffet, Dorothea Tanning, and Max Ernst”. Η Lee σταδιακά σταματά τη φωτογράφηση και ασχολείται με τη μαγειρική. Σπάνια μιλάει σχετικά με τις εμπειρίες της στην περίοδο του πολέμου.
Το 1976 μαθαίνει ότι έχει καρκίνο και ένα χρόνο αργότερα πεθαίνει.
Η δουλειά της Lee Miller είναι σήμερα γνωστή – αν και όχι τόσο ευρέως – χάρη στις προσπάθειες του γιού της Άντονι.
Σύμφωνα με την wikipedia, η ζωή της έγινε μιούζικαλ σε κάποιο θέατρο στο Σάσεξ. Αν γυριστεί σύντομα και σε ταινία, ίσως τον πρωταγωνιστικό ρόλο να παίξει η Σαρλίζ Θέρον.
Οι φωτογραφίες από το Lee Miller Archive
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου