Δευτέρα 16 Ιουλίου 2007

hetera topia

"Η Heterotopia είναι ένας διαλογισμός πάνω στη φύση της ερμηνείας (πολλοί θεωρούν τον σύγχρονο χορό σαν μια "μεταφραστική τέχνη" και ορίζουν τη μετάφραση ως πρωταρχική διαδικασία σε κάθε δημιουργική πράξη) και τις αποτυχίες που ενέχουν οι προσπάθειες της για "μεταφραστική" αποκωδικοποίηση. Το έργο διαδραματίζεται σε 2 σκοτεινές τοπογραφίες μιας άναρθρης κι ασύνδετης επιθυμίας. Η μία - ένα άγριο, θορυβώδες και υπερφυσικό ορατόριο που εκτελείται και αποδίδεται σε ακατάληπτες και παρόλα αυτά (κατα)νοητές γλώσσες - χρησιμεύει σαν συμπληρωματική ορχήστρα στην άλλη τοπογραφία, μια αλλόκοτη συνάθροιση ακουόντων όντων, που οι μάταιες προσπάθειες τους να κατανοήσουν την περίπλοκη μουσική έχουν ως αποτέλεσμα ακόμη πιο παράξενες κι αλλόκοτες δράσεις."
- από το πρόγραμμα της παράστασης "Heterotopia"-The William Forsythe Company


Σου'χει τύχει ποτέ να αναρωτηθείς εάν αυτό που βλέπεις μπροστά σου είναι τέχνη ή μαλακία; Ενδεχομένως να νιώσεις εξαπατημένος που έδωσες τα λεφτά σου/το χρόνο σου για να μπεις σε μια έκθεση/ένα θέατρο/μια κινηματογραφική αίθουσα;
Το πιο περίεργο είναι να νιώσεις αρχικά εξαπατημένος, αλλά εφόσον η ιδέα συνεχίζει να παιδεύει το μυαλό σου για μέρες, ίσως τελικά να βρεις ότι βιάστηκες να αποφανθείς.
Γράφω για την χορευτική/εικαστική περφόμανς "Heterotopia" που είδα τις προάλλες, η οποία έστειλε από το πρώτο δεκάλεπτο τη μισή παρέα στο μπαρ για ποτό, να πιει να ξεχάσει το ακατανόητο θέαμα που εκτυλισσόταν παραδίπλα, και τους άλλους μισούς να τρέχουν σαστισμένοι από αίθουσα σε αίθουσα, προσπαθώντας να κατανοήσουν τι γίνεται, να ολοκληρώσουν μια εικόνα στο μυαλό τους...
Εν πάσει περιπτώσει και περί ορέξεως ουδείς λόγος, προσωπικά ένιωσα στο στοιχείο μου αντικρίζοντας αυτή την αναπαράσταση της βαβέλ, βουτηγμένη στον επιβλητικό, κατάμαυρο χώρο της Πειραιώς. Μέσα στο θόρυβο των κινήσεων και τον ορυμαγδό των ακατάληπτων φωνασκιών, το μυαλό παράτησε σοκαρισμένο τις σκεψούλες και τα προβληματάκια του - βρήκε μια ευρύτερη εικόνα (the big picture) να αγκιστρωθεί.
Η άλλη σκηνή βέβαια, αυτή που τα όντα μόνο άκουγαν τους δίπλα και ανάλογα προσπαθούσαν να αντιδράσουν, με πίκρανε, ήταν αν μη τι άλλο καταθλιπτική, αλλά είχε και ψήγματα αισιοδοξίας, γιατί η "προσπάθεια να..." κρύβει ενδόμυχα μια ευχή, ένα πόθο και η ύπαρξη αυτών σημαίνει ότι ο άνθρωπος έχει ακόμα ζωή μέσα του.
Απαισιόδοξο ήταν τα σκηνικό, όλη αυτή η μαυρίλα, ο μινιμαλισμός, οι άφωτοι φωτισμοί έχουν αρχίσει λίγο να μου δίνουν στα νεύρα φέτος. Πάντως βγήκα με αρκετή αισιοδοξία από την αίθουσα - δύσκολο πράγμα η επικοινωνία, αυτά τα περίεργα όσο και ετερόκλητα όντα εκειμέσα όμως, φάνηκαν κουτσά στραβά να το πετυχαίνουν.

Και λίγο ψάξιμο στο δίκτυο, υλικό για (περαιτέρω) σκέψη/διάβασμα:
Heterotopia may refer to:
- Heterotopia (medicine), the displacement of an organ from its normal position
- An "other place", a concept related to utopia
- A concept of "
other spaces" by the philosopher Michel Foucault


η φωτογραφία από το site του φεστιβάλ αθηνών

Δεν υπάρχουν σχόλια: