Αν θέλεις έστω ένα λόγο για να δεις το Inglourious Basterds, αυτός είναι ο Christoph Waltz. Αβανταδόρικος ο ρόλος έτσι κι αλλιώς, αλλά ο τύπος δίνει την ψυχή του, και το διασκεδάζει κιόλας.
Δηλαδή, βλέπεις τον Brad να ξεφυσάει και να ιδρώνει να πετύχει τη βλαχοπροφορά των νότιων πολιτειών, όσο ο φίλος μας ο Christoph παρλάρει αβίαστα αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ιταλικά, φουμάρει την τεράστια πίπα του, και δίνει συμβουλές στη νεαρή Mélanie Laurent (enchantée!) στο πώς να φάει σωστά το στρούντελ (με κρέμα, με κρέμα).
Βεβαίως φέρεται εντελώς απαίσια στη Diane Kruger, αλλά είναι τόσο απολαυστικός που μάλλον δεν μπορείς να τον αντιπαθήσεις.
Όλη η ταινία είναι αυτός, και η τελική σκηνή στον κινηματογράφο. Όχι ότι δεν αξίζει η ταινία γενικά, ωστόσο σε κάποια σημεία βαραίνει, γίνεται αργή. Και κάπου εκνευρίζεσαι να βλέπεις σκαλπ να κόβονται…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου