Δευτέρα 7 Μαΐου 2007

Εσύ τι τύπος γραφείου είσαι;

Ο Πέφτουλας
(γένους αρσενικού)
Την πέφτει σε όλα τα κορίτσια, ασχέτου βεληνεκούς, δέσμευσης ή διαμετρήματος, και ό,τι κάτσει. Είναι ενοχλητικά κοινωνικός και διαχυτικός – θα αγκαλιάσει για να πει καλημέρα και θα βάλει το χέρι στον ποπό αντί για τη μέση σου για να αγκαλιάσει. Κάθε μέρα σε καλεί (εσένα και άλλες 35 θηλυκές συναδέλφους) και σε διαφορετικό μέρος όπου «θα περάσετε όμορφα» με «καλή μουσικούλα και τρέντι φατσούλες».

Ο πορνόγερος
(γένους αρσενικού)
Έχει ίδια χαρακτηριστικά με τον παραπάνω, μόνο που είναι αισθητά μεγαλύτερος σε ηλικία, παντρεμένος, με παιδιά. Κάνει συνέχεια πορνοδιαστροφικά αστεία και δε χάνει ευκαιρία να αναφέρει όλως τυχαίως κοσμητικά επίθετα (μεγέθους) που αφορούν το πουλί του.

Ο Ξερόλας
(bi)
Ξέρει τα πάντα, άσε να σου πει αυτός, άσε να σου δείξει. Δε σε αφήνει να ολοκληρώσεις τη φράση σου και αυτός/ή την έχει ήδη τελειώσει πετώντας μια δικιά του μπαρούφα. Φυσικό επόμενο να κάνει τραγικά λάθη και παραλήψεις λόγω άγνοιας, λάθη που δεν θα παραδεχτεί ποτέ, ούτε θα μάθει από αυτά.

Η Κουτσομπόλα
(bi και το ξέρεις)
Το αυτί της/του το ζηλεύουν όλες οι υπηρεσίες παρακολούθησης ανά τον κόσμο, για την δε ικανότητα «πανταχού-παρουσίας» απορεί και ο ίδιος ο θεός. Είναι η Τατιάνα και η Χριστίνα μαζί με τη μορφή Αγίας Τερέζας και Βέφας Αλεξιάδου χωρίς την ποδιά. Όταν θέλει να μιλήσει διακόπτει τον οποιονδήποτε, ακόμα κι αν έχει σοβαρή δουλειά, προκειμένου να πει τα μεγάλα νέα. Αν δεν το ξέρει η Κουτσομπόλα, δεν αποτελεί είδηση άξια σχολιασμού χρυσό μου.

Ο Ευθυνόφοβος
(bi)
Ακόμα και αν τον/την υποβάλεις σε μαρτύρια τύπου “Saw”, δεν πρόκειται να αναλάβει καμία πρωτοβουλία, επομένως ούτε ευθύνη. Αποφεύγει μετά βδελυγμίας να σηκώνει τηλέφωνα, παθαίνει πατατράκ όταν του απευθύνει το λόγο ανώτερος, δεν υπογράφει τίποτα που θα βγει εκτός εταιρείας αν δεν έχει περάσει από τα μάτια κάποιου «υπεύθυνου» πρώτα και πελαγώνει σε σημείο πνιγμού αν πρέπει να κρατήσει μια ώρα όλο το γραφείο μόνος του.

Ο καταβόθρας
(συνήθως γένους αρσενικού )
Περνάει απ’όλα τα γραφεία και «τσιμπάει» ό,τι βρει διαθέσιμο. Δε λέει ποτέ όχι σε κέρασμα, και όταν η πίτσα/ σαλάτα/ τυρόπιτα μείνει στη μέση, αυτός αναλαμβάνει να την τελειώσει γιατί είναι κρίμα κι άδικο να πάει φαγητό πεταμένο. Μην αναφέρετε μπροστά του/της τη λέξη γυμναστήριο ή μπόντυλάιν.

Ο τρακαδόρος
(bi)
Μοιάζει με τον προαναφερθέντα, μόνο που αυτός δεν σταματάει στο φαΐ - ρημάζει τα πάντα: τσιγάρα, στυλό, αναπτήρες, χαρτιά, ντεπόν, τσίχλες και ό,τι άλλο του γυαλίσει. Ανεπιστρεπτί και με το αζημίωτο πάντα.

Το γλειφτρόνι
(bi)
Αηδιαστικό είδος, η γλώσσα του κρέμεται πέντε οργιές μακριά, γλείφει κατεξοχήν το μεγάλο αφεντικό, αλλά και οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο, από το οποίο μπορεί να αποκομίσει όφελος, κύρος ή επιβεβαίωση.

Η νέα μάνα
(γένους θηλυκού)
Μόλις έχει επιστρέψει από την άδεια τοκετού και της λείπει το μωράκι της, ανησυχεί δε συνεχώς για το ποιόν της νεοπροσληθφείσας ουκρανής νταντάς που μένει τόσες ώρες μόνη με το βρέφος - κρέμεται συνέχεια από το τηλέφωνο, κάθε τρεις και λίγο ρωτάει αν το βλαστάρι είναι καλά. Αν δε τυχόν και το ταλαιπωρεί καμιά ύπουλη ίωση, έχεις το προνόμιο να ακούς με κάθε λεπτομέρεια την περιγραφή του "πράσινου σκατού" και ερωτήσεις τύπου "είναι φυσιολογικό αυτό γιατρέ;". Τρέχει και δε φτάνει σχεδόν ποτέ στην ώρα που πρέπει να φύγει η ουκρανή γιατί τελείωσε η βάρδια, και χιλιοπαρακαλάει μάνα/αδερφή/κολλητή να της κρατήσει μια ώρα το μωρό, μπας και μπορέσει να πάει για αποτρίχωση, που έχει καταντήσει με γάμπες πιο μαλλιαρές κι απ’του συζύγου (ευτυχώς, η τρίχα είναι ίσια, ενώ εκείνου κατσαρή).

Η γραμματέας από την κόλαση
(συνήθως γένους θηλυκού, αλλά όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοιχτά)
Για να φτάσεις εντός του γραφείου του μεγάλου αφεντικού και να κάνεις τη δουλειά σου, πρέπει να περάσεις τις πύλες της αδυσώπητης γραμματέως του. Πάντα πρέπει να τα έχεις καλά με τη γραμματέα, να λες κοπλιμέντα, να κερνάς γλυκά ή ό,τι άλλο και να την ταλαιπωρείς όσο το δυνατό λιγότερο με δουλειές σου (εμ τι το πέρασες;), ώστε να σου κρατάει σωστά τα μηνύματα στα τηλέφωνα, να σου λέει εγκαίρως τα απαραίτητα κουτσομπολιά, να σε βάζει σε καλή σειρά στην ουρά που περιμένει να δει το μεγάλο αφεντικό και αν είσαι τυχερός, να βγάζει καμιά φωτοτυπία όταν εσύ βρίσκεσαι στην τούρλα του σαββάτου (Δευτέρα πρωί).

Ο γκρινιάρης
(bi)
Γκρι το ένα, γκρι το άλλο, γκρι ετούτο, γκρι εκείνο (όχι το χρώμα γκρι).

Η ψωνάρα
(bi)
Επιδεικνύει συνεχώς τα logos στα ρούχα της/του, στα κλειδιά του αυτοκινήτου, στα γκάτζετ και τα αξεσουάρ, η δε ομιλία του/της είναι ένα συνεχές και κουραστικό namedropping: σε ποια μοδάτα στέκια πήγε το ΣΚ, σε πιο τρέντι μέρος έκλεισε για διακοπές το καλοκαίρι, με ποιόν σελέμπριτι πήγαινε μαζί σχολείο και ότι έχει φιλίες με τη γυναίκα του φίλου του ξάδερφου, του κολλητού του β’ αναπληρωματικού σεκιουριτά της Βίσση.

2 σχόλια:

Unknown είπε...

Τέλειο ποστ! ;;;)))
Θα προσέθετα και τον/την ανακατωσούρα.
Είναι μια προηγμένη έκδοση του κουτσομπόλη, φροντίζει να μεταδίδει (ή και να δημιουργεί) μόνο κακόβουλα σχόλια στους ενδιαφερόμενους, πάντα από καλοσύνη και φυσικά μετά πόνου ψυχής. Είναι ικανός να βάλει μέχρι και κολλητούς να τσακωθούν και γενικώς να σε κάνει να πιστέψεις ότι όλοι στο γραφείο σε μισούν και σε υπονομεύουν.

blu note είπε...

Ανακατωσούρας, ο μον ντιέ, πώς παρέλειψα να αναφέρω έστω και τη λέξη σε κάποια απο τις περιγραφές! Ευχαριστώ για τη συμπλήρωση του ποστ!