Δευτέρα 8 Σεπτεμβρίου 2008

σκάσε κι άσε με να φύγω

Το αιρ κοντίσιον στάζει στο μπαλκόνι, το μπαλκόνι έχει γεμίσει νερά, τα περιστέρια έχουν μαζευτεί στο μπαλκόνι και ραμφίζουν με μανία το νερό. Φαίνεται να ξεδιψούν. Επικίνδυνο, δηλητηριώδες δεν είναι αυτό το νερό; Έτσι νομίζω, αλλά τα πουλιά δεν δείχνουν να παθαίνουν τίποτα. 
Μια εικόνα αποσύνθεσης σχηματίζεται στο μυαλό μου. Ένα φύλλο που πέφτει φέρνει το φθινόπωρο; Δεν είμαι σε μελαγχολική διάθεση, κάθε άλλο. Αφού, φεύγω κιόλας (τώρα που οι άλλοι γυρίζουν, σκανταλιά!), ο συγχρονισμός είναι τέλειος, η ζέστη έρχεται, εγώ πάω στα κρύα. 
Βλέπω τελικά ότι ο Σεπτέμβριος δεν είναι μήνας αποφάσεων. Αποτρεπτικά το λέω – έχεις να λάβεις μεγάλες αποφάσεις; Ε, άστο για αργότερα, μην τις πάρεις αυτό το μήνα. Είναι λίγο σαν αρχή της χρονιάς, ή τέλος της προηγούμενης, που όλοι λέμε «θα κάνω εκείνο», «θα κάνω το άλλο». 
…μόνο που τώρα έχεις γυρίσει με καμένες τις ασφάλειες από τις διακοπές, δεν βλέπεις καθαρά, άρα είσαι ευάλωτος στις κακοτοπιές. Γιαυτό, από Οκτώβριο παιδιά, και βλέπουμε.
Το μέλλον μπορεί να είναι δύσκολο να το δεις, το ελλληνικό, MTV όμως πανεύκολο. Απλά ρυθμίζεις τη συχνότητα στο κοντρόλ - Εμτιβί, τι μου θύμισες τώρα! Κάθομαι στον καναπέ, χαζεύω τα βίντεο κλιπ και κολλάω. Σε λίγο θα καταλήξω να μου αρέσουν ακόμα κι οι Coldplay - παρεμπιπτόντως, ο Chris Martin με την Gwyneth Paltrow μου φαίνονται πιο όμορφο και «υγιές» ζευγάρι από τον Brad με την Angelina, αλλά anyway. Ανυπόφορος είναι αυτός ο Lil Wayne (!?), πιο επικίνδυνοι για την Αμερική μου φαίνονται ελαφρόμυαλοι τύποι σαν κι αυτόν, παρά ο ΜακΚέιν. Ούτε τον Ομπάμα συμπαθώ εδώ που τα λέμε, αλλά ευτυχώς, αυτή την απόφαση δεν καλούμαι ούτως ή άλλως να την πάρω εγώ.
Α, αυτοί που μου αρέσουν πολύ εδώ και καιρό είναι οι Ting Tings. Δε με νοιάζει ιδιαίτερα που θυμίζουν χιλιάδες άλλα μουσικά πράγματα πριν απ’αυτούς, απλά μ’αρέσουν, και ειδικά η Katie White! 
Ήθελα να βάλω αυτό, αλλά δεν το βρίσκω, οπότε παίζει αυτό:



Δεν υπάρχουν σχόλια: