Βλαστοκύτταρα

Αυτό το ανίκανο κράτος, όταν βρίσκεσαι στα πρόθυρα να γίνεις γονιός, σε αναγκάζει - συν τοις άλλοις - να γίνεις κλινικός βιολόγος, γενετιστής, μοριακός ερευνητής και μαιευτήρας-εμβρυολόγος μαζί. Όλα αυτά προκειμένου να καταλάβεις τι τρέχει με τα βλαστοκύτταρα και τι είναι καλό να κάνεις για να διασφαλίσεις το μέλλον του παιδιού που περιμένεις.

Όποιος είδε το ντοκιμαντέρ του Εξάντα πρόσφατα, κάτι θα ψυλλιάστηκε, η αλήθεια είναι πάντως ότι για να καταλάβεις τι γίνεται, πρέπει να στηριχτείς στην εμπειρία φίλων και γνωστών που έχουν ήδη περάσει τα ίδια, να ψάξεις στο ίντερνετ, και βέβαια, να βρεις τον χρόνο να μάθεις ο ίδιος πληροφορίες από δημόσιες και ιδιωτικές τράπεζες.

Έχουμε ένα σωρό ιδιωτικές τράπεζες στην Ελλάδα, αλλά είμαστε τόσο πίσω στον τομέα αυτό, σα να λέμε κατά μια γενικότερη αντιστοιχία, ότι εδώ η αιμοδοσία γίνεται επί πληρωμή. Κάποιοι βέβαια δεν το ψάχνουν καθόλου, δίνουν τα βλαστοκύτταρα στην πρώτη εταιρεία που βρεθεί μπροστά τους, καταβάλλοντας το αντίτιμο, ήσυχοι ότι έκαναν το καθήκον τους. Σου λέει, για το καλό του παιδιού δεν χωράνε τσιγκουνιές, εκεί βρίσκουν και χτυπάνε, ειδικά αν είναι το πρώτο σου παιδί. Ωστόσο το θέμα δεν είναι στα χρήματα.

Το να μαζέψεις πληροφορία είναι μάλλον το πιο εύκολο κομμάτι της διαδικασίας, το δύσκολο είναι η αξιολόγηση της. Να έχεις την τύχη να σου ανοίξει κάποιος τα μάτια και να μην πέσεις στην παγίδα όπου σου τάζουν λαγούς με πετραχήλια. Γιατί όταν, ω μη γένοιτο, όντως χρειαστείς τα βλαστοκύτταρα, μπορεί να πέσεις πάνω σε τοίχο, τσιμεντένιο, σε δρόμο χωρίς επιστροφή, να χτυπάς το κεφάλι σου και να μην βρίσκεις διέξοδο από το αδιέξοδο.

Τελοσπάντων, θέλω να πω, έστω και κάπως δραματικά, ότι θα έπρεπε να γίνεται μια απλή, περιεκτική και ουσιαστική ενημέρωση, αν όχι από την ίδια τη δημόσια τράπεζα βλαστοκυττάρων, τότε από κάποιον άλλο δημόσιο φορέα, πχ από το ταμείο ασφάλισής καθενός ή κάτι τέτοιο.

Κι αν κάποιος θέλει να πάει στην ιδιωτική τράπεζα, δικαίωμά του. Επιπλέον όμως, να υπάρχει ένα δημόσιο σύστημα που να πιστοποιεί αυτούς τους οργανισμούς ώστε να ελέγχει τη σωστή λειτουργία τους, κι όχι ο καθένας να βγαίνει να λέει ό,τι θέλει, και να γίνεται πιστευτός επειδή τα δημόσια ιδρύματα κοιμούνται και ζουν στον κόσμο τους.

Για να μην παρεξηγηθώ, ενημέρωση γίνεται από τη δημόσια τράπεζα αν πας τη συγκεκριμένη ώρα στο συγκεκριμένο μέρος. Αυτό που εννοώ, είναι να υπάρχει απλουστευμένη ενημέρωση και όχι μόνο προς μελλοντικούς γονείς αλλά σε ένα ευρύτερο κοινό.

Τέλος, να υπάρχει παρουσία της δημόσιας τράπεζας σε όλα τα μαιευτήρια, να παίρνουν τα βλαστοκύτταρα και να τα μεταφέρουν οι ίδιοι, όχι να αναγκάζουν τον άμοιρο πατέρα, που μόλις έχει σκουπίσει τα δάκρυα χαράς του, να μαζέψει τα μυαλά του και να φύγει από το πλευρό της οικογένειάς του, για να τρέξει να παραδώσει έγκαιρα τα σακουλάκια με το αίμα και το λώρο στην τράπεζα.